AD DEB  ( associate degree didactisch educatief profesional)

In deze opleiding leer je alles wat je nodig hebt om aan de slag te gaan in het onderwijs. Je werkt hiervoor veel samen met je medestudenten en doet ervaring op in de onderwijspraktijk.

1. Het verzorgen van onderwijs
2. Werken in een organisatie
3. Persoonlijke en professionele ontwikkeling

Jaar 2: De verdiepingsslag

Tijdens het tweede jaar gaan we dieper in op de thema’s die je in het eerste jaar hebt verkend. Daarnaast ga je ook aan de slag met nieuwe onderwerpen, zoals persoonlijk coachen en innovatie in het onderwijs. Als de leeruitkomsten voldoende zichtbaar zijn gemaakt, ga je voor de afronding van je opleiding in gesprek met een vertegenwoordiger van de hogeschool en iemand vanuit het werkveld. Je rondt je studie af met een project waarin je laat zien dat jij klaar bent om als professional aan de slag te gaan.

Mijn verdieping:

Voor het 2e leerjaar word er verwacht een verdieping te gaan maken. 

Het onderwerp dat ik hiervoor gekozen heb is de vertaalslag maken van WO naar het mbo. wat bedoel ik hiemee? Binnen het bedrijf waar ik werk hebben ik veel te maken met Proces Technologen.  Dit zijn wetenschappelijk opgeleide mensen. De operators waar wij mee werken zijn meestal op het niveau van MBO. Op het moment dat technologie iets wil uitleggen of iets nieuws wil introduceren moet dit uitgelegt worden aan de operators. Hier kom ik in beeld. Ik maak hiervoor trainingen die de vertaalslag maken tussen technologie en praktijk. Dus van WO terug naar MBO. Dit is een hele uitdaging en hier wil ik mij dus meer in gaan verdiepen dit aankomende jaar.

Wat is Wetenschappelijk onderwijs:

"Wetenschappelijk onderwijs" is een Nederlandse term die verwijst naar academisch onderwijs of hoger onderwijs op universitair niveau. In Nederland kunnen studenten na het voltooien van hun middelbare school kiezen voor wetenschappelijk onderwijs aan een universiteit. Dit niveau van onderwijs is gericht op het verwerven van diepgaande kennis en vaardigheden op een specifiek vakgebied, zoals natuurwetenschappen, sociale wetenschappen, geesteswetenschappen, techniek, geneeskunde, enzovoort.

Het wetenschappelijk onderwijs omvat meestal bacheloropleidingen (drie jaar) en masteropleidingen (één tot twee jaar) en biedt studenten de mogelijkheid om diepgaand onderzoek te doen, kritisch denken te ontwikkelen en expertise te verwerven in hun gekozen vakgebied. Het kan ook onderzoeksmogelijkheden bieden, zoals het schrijven van een scriptie of deelname aan onderzoeksprojecten.

Het wetenschappelijk onderwijs is vaak gericht op het voorbereiden van studenten op academische carrières of beroepen die gespecialiseerde kennis en onderzoeksvaardigheden vereisen. Het verschilt van het hoger beroepsonderwijs, dat meer gericht is op praktische vaardigheden en voorbereiding op specifieke beroepen.

Wat is Middelbaar onderwijs:

Middelbaar onderwijs, ook wel bekend als secundair onderwijs of voortgezet onderwijs, is het niveau van onderwijs dat volgt op het basisonderwijs en meestal wordt gegeven aan adolescenten in de leeftijd van ongeveer 12 tot 18 jaar, afhankelijk van het land. Het middelbaar onderwijs heeft verschillende doelen, waaronder:

Algemene educatie: Middelbaar onderwijs biedt studenten een bredere en diepere kennis van verschillende academische vakken, waaronder wiskunde, wetenschappen, talen, sociale wetenschappen, kunst, enz. Dit helpt studenten een brede basis te leggen voor verdere studie of beroepskeuze.

Voorbereiding op hoger onderwijs: Het middelbaar onderwijs bereidt studenten voor op toegang tot het hoger onderwijs, zoals universiteiten en hogescholen. Dit omvat vaak het volgen van bepaalde verplichte vakken en het behalen van kwalificerende examens of diploma's.

Ontwikkeling van vaardigheden: Naast academische kennis legt het middelbaar onderwijs ook de nadruk op de ontwikkeling van vaardigheden zoals kritisch denken, probleemoplossing, communicatie, onderzoek en samenwerking.

Het grote verschil tussen middelbaar onderwijs en wetenschappelijk onderwijs ligt in het niveau, de focus en de doelstellingen van elk type onderwijs:

1. Niveau:

   • Middelbaar onderwijs: Middelbaar onderwijs is bedoeld voor studenten die de basisschool hebben voltooid en doorgaans tussen de 12 en 18 jaar oud zijn. Het is een vervolg op het basisonderwijs en biedt een brede algemene educatie.
   • Wetenschappelijk onderwijs: Wetenschappelijk onderwijs vindt plaats op universiteiten en is bedoeld voor studenten die hun middelbare schooldiploma hebben behaald. Het is doorgaans hoger onderwijs dat zich richt op diepgaande kennis, onderzoeksvaardigheden en specialisatie in een bepaald academisch vakgebied.

2. Focus:

   • Middelbaar onderwijs: Middelbaar onderwijs legt de nadruk op een brede basis van algemene kennis en de ontwikkeling van basisvaardigheden, waaronder wiskunde, taalvaardigheid, wetenschap, sociale wetenschappen en kunst. Het heeft als doel studenten voor te bereiden op verdere studie of op de arbeidsmarkt.
   • Wetenschappelijk onderwijs: Wetenschappelijk onderwijs is gespecialiseerder van aard en richt zich op diepgaande studie en onderzoek binnen specifieke academische disciplines. Studenten kiezen meestal een major (hoofdvak) en ontwikkelen expertise in dat vakgebied.

3. Doelstellingen:

   • Middelbaar onderwijs: Het doel van middelbaar onderwijs is om studenten een solide basis te bieden voor verdere academische of beroepsontwikkeling. Het legt de nadruk op bredere kennis en vaardigheden die nuttig zijn in verschillende levensgebieden.
   • Wetenschappelijk onderwijs: Het doel van wetenschappelijk onderwijs is om studenten voor te bereiden op gespecialiseerde beroepen, academisch onderzoek of geavanceerde studies. Het stelt studenten in staat diepgaande kennis te verwerven en onderzoeksvaardigheden te ontwikkelen binnen hun gekozen vakgebied.

Over het algemeen vertegenwoordigt middelbaar onderwijs een algemene educatie en een bredere basis, terwijl wetenschappelijk onderwijs zich richt op diepgaande specialisatie en expertise binnen specifieke academische disciplines. Het overgangspunt tussen deze twee niveaus van onderwijs is meestal het moment waarop studenten hun middelbare schooldiploma behalen en besluiten of ze verder willen studeren aan een universiteit of hoger onderwijsinstelling.

Een procesoperator in de chemie is een vakman of vakvrouw die verantwoordelijk is voor het beheren en controleren van industriële processen in de chemische industrie. Deze processen kunnen plaatsvinden in fabrieken, raffinaderijen, productie-installaties en andere faciliteiten waar chemische processen worden uitgevoerd. De belangrijkste verantwoordelijkheid van een procesoperator is ervoor te zorgen dat deze processen efficiënt, veilig en volgens de voorgeschreven specificaties verlopen.

De taken van een procesoperator kunnen onder meer het volgende omvatten:

1. Procesbewaking: Het continu controleren van verschillende parameters en instrumenten om ervoor te zorgen dat het chemische proces binnen de gewenste grenzen en specificaties blijft. Dit omvat het bijhouden van druk, temperatuur, debiet, niveaus en andere relevante procesvariabelen.

2. Probleemoplossing: Het identificeren van eventuele afwijkingen of problemen in het proces en het nemen van corrigerende maatregelen om deze op te lossen. Dit kan onder meer het aanpassen van bedieningsinstellingen, het stoppen van de apparatuur in geval van nood of het inschakelen van technische experts om complexere problemen op te lossen.

3. Veiligheid: Het handhaven van strikte veiligheidsprocedures en -protocollen om ongevallen en incidenten te voorkomen. Dit omvat het dragen van persoonlijke beschermingsmiddelen, het naleven van voorschriften en het reageren op noodsituaties.

4. Onderhoudsactiviteiten: Het uitvoeren van eenvoudig onderhoud aan apparatuur en systemen, evenals het rapporteren van eventuele slijtage of defecten die grotere reparaties vereisen.

5. Communicatie: Het communiceren met andere teamleden, supervisors en technische specialisten om informatie te delen over de status van het proces en eventuele problemen of wijzigingen.

6. Rapportage: Het bijhouden van gedetailleerde logboeken en rapporten over het procesverloop, de productieprestaties en eventuele incidenten.

Een technoloog in de chemie, ook wel bekend als een chemisch technoloog of chemisch laboratoriumtechnoloog, is een professional die gespecialiseerd is in het uitvoeren van laboratoriumwerk en technische taken in het veld van de chemie. De specifieke verantwoordelijkheden en taken van een technoloog in de chemie kunnen variëren afhankelijk van hun werkplek en specialisatie, maar hier zijn enkele veelvoorkomende taken:

1. Analyse van monsters: Technologen in de chemie voeren analyses uit op verschillende soorten monsters, zoals chemicaliën, materialen, voedingsmiddelen, bloed, water, enz. Ze gebruiken verschillende analytische technieken en instrumenten om de samenstelling en eigenschappen van deze monsters te bepalen.

2. Laboratoriumexperimenten: Ze voeren laboratoriumexperimenten uit om chemische reacties te begrijpen, nieuwe producten te ontwikkelen, processen te optimaliseren of de kwaliteit van producten te controleren.

3. Dataregistratie en analyse: Technologen registreren zorgvuldig experimentele gegevens en analyseren deze gegevens om conclusies te trekken en rapporten te genereren. Ze gebruiken vaak softwareprogramma's voor gegevensanalyse.

4. Kwaliteitscontrole: Ze spelen een belangrijke rol in de kwaliteitscontrole en -borging, vooral in de productie-industrieën. Ze controleren producten en grondstoffen om ervoor te zorgen dat ze aan de vereiste specificaties voldoen.

5. Instrumentatie en apparatuur: Technologen zijn verantwoordelijk voor het onderhouden en kalibreren van laboratoriuminstrumenten en apparatuur. Ze moeten ervoor zorgen dat deze apparatuur correct werkt.

6. Veiligheid: Ze volgen strikte veiligheidsprocedures om zichzelf en anderen te beschermen tegen potentieel gevaarlijke chemicaliën en processen.

7. Onderzoek en ontwikkeling: In sommige gevallen zijn technologen betrokken bij onderzoek en ontwikkeling van nieuwe producten, processen of technologieën.

8. Rapportage: Ze documenteren nauwkeurig hun bevindingen en rapporten, die vaak worden gedeeld met wetenschappers, ingenieurs, managementteams of regelgevende instanties.

Technologen in de chemie werken in verschillende sectoren, waaronder de farmaceutische industrie, voedingsmiddelenindustrie, milieucontrole, materiaalwetenschappen, petrochemische industrie en meer. Hun werk is van cruciaal belang voor het begrijpen en beheersen van chemische processen, het waarborgen van productkwaliteit en het bevorderen van innovatie binnen de chemische wetenschap en industrie. Hun specifieke taken kunnen variëren afhankelijk van hun specialisatie en het type organisatie waarin ze werken.

Een praktijkinstructeur in de chemie is verantwoordelijk voor het begeleiden en opleiden van studenten, stagiaires of beginnende werknemers in laboratoriumomgevingen of andere werkplekken binnen de chemische industrie. De exacte taken en verantwoordelijkheden van een praktijkinstructeur in de chemie kunnen variëren afhankelijk van de specifieke werkplek en het opleidingsniveau van de individuen waarmee ze werken, maar hier zijn enkele van de algemene taken die ze kunnen uitvoeren:

1. Instructie geven: De praktijkinstructeur geeft instructies over het veilig uitvoeren van laboratoriumexperimenten, chemische processen en technieken. Ze leren studenten en nieuwkomers hoe ze apparatuur moeten gebruiken en chemische stoffen moeten hanteren.

2. Veiligheidstraining: Het waarborgen van veiligheid staat voorop. Ze leren deelnemers hoe ze persoonlijke beschermingsmiddelen moeten dragen, noodprocedures moeten volgen en veiligheidsvoorschriften moeten naleven.

3. Toezicht houden: De instructeur houdt toezicht op de activiteiten van de studenten of werknemers om ervoor te zorgen dat ze de juiste procedures volgen en geen onveilige praktijken uitvoeren.

4. Beoordeling en evaluatie: Ze beoordelen het werk van studenten of stagiaires en geven feedback om hun prestaties te verbeteren.

5. Laboratoriumbeheer: In sommige gevallen kunnen ze verantwoordelijk zijn voor het beheren en onderhouden van laboratoriumapparatuur, het bestellen van benodigde chemicaliën en materialen, en het zorgen voor een georganiseerde en schone werkomgeving.

6. Onderwijsmateriaal ontwikkelen: Ze kunnen lesplannen en educatieve materialen ontwikkelen om de leerervaring van deelnemers te verbeteren.

7. Probleemoplossing: Als studenten of werknemers problemen tegenkomen tijdens hun werk in het laboratorium, kunnen ze de praktijkinstructeur raadplegen voor assistentie en begeleiding bij het oplossen van deze problemen.

8. Naleving van voorschriften: Zorg ervoor dat alle activiteiten en experimenten voldoen aan de geldende wet- en regelgeving en bedrijfsrichtlijnen met betrekking tot chemische veiligheid en milieubescherming.

Kortom, een praktijkinstructeur in de chemie speelt een cruciale rol bij het opleiden en trainen van mensen om veilig en effectief te werken in chemische laboratoria en industriële omgevingen, terwijl ze ook zorgen voor de kwaliteit en naleving van procedures en regelgeving.